მთავარი | სიახლეები | სკოლები | სამასწავლებლო | უნივერსიტეტები | სკოლამდელები - skolamdelebi.ge | მსოფლიო | სხვა სიახლეები |
მშობლიური სიყვარულით დახუნძლული საკლასო ოთახიდან დღის ბოლოს გამოდიან და სახლისაკენ აჩქარებული ნაბიჯებით მიუყვებიან გზას...
Etaloni.ge გამორჩეულ პედაგოგებზე მოგიყვებათ... გამორჩეულებზე, რადგან სკოლაში ათასი ბავშვის მშობლებს, შინ შვილების მრავალრიცხოვანი არმია ელოდებათ და ასე, სახლიდან სკოლამდე და სკოლიდან შინისაკენ მიმავალ გზაზე უშრეტია მათი ენერგია, ზრუნვა და სიყვარული განათლებული ახალი თაობის მიმართ…
ერთ-ერთი წარმატებული მრავალშვილიანი პედაგოგი მარიამ გელხაური-ილურიძეა, კასპის მუნიციპალიტეტის სოფელ აღაიანის საჯარო სკოლის ქართული ენისა და ლიტერატურის პედაგოგი. ცდილობს მასწავლებლობა ოთხი შვილის დედის სტატუსს ღირსეულად შეუთავსოს. თვლის, რომ ბევრი დედმამიშვილი როგორც მშობლების, ისე ბავშვებისთვის, დიდი სიმდიდრე და ძალაა.
მისი გოგონები 18 და 16 წლისანი არიან. ბიჭები - 8 და 1 წლის. ისინი სიყვარულითა და ზრუნვით გაიზარდნენ და ერთმანეთზეც დიდი ამაგი აქვთ.
რაც შეეხება „დედა მასწავლებლად“, თვლის, რომ თავისებურად უჩვეულო და საპასუხისმგებლო საკითხია:
„წელს პირველად მომიწია ჩემი შვილის კლასში შესვლა. ეს კიდევ უფრო მეტად საპასუხისმგებლოა როგორც ჩემთვის, ასევე მისთვის. შვილთან განსაკუთრებით მკაცრი და მომთხოვნი ვარ. თუმცა, ეს ფაქტი მასზე დადებითად მოქმედებს. ვგულისხმობ, სწავლის ხარისხს, მეტი აქვს მოტივაცია და მონდომებულია, რომ გამახაროს და ყოველთვის მომზადებული იყოს."
შვიდი შვილის დედა თამარ იაგანაშვილი გურჯაანის მუნიციპალიტეტის სოფელ არაშენდის საჯარო სკოლის სახვითი და გამოყენებითი ხელოვნების პედაგოგია. მისთვის შვილებზე დიდი სიმდიდრე არ არსებობს. ამბობს, რომ ისინი ყოველთვის ეხმარებიან ნებისმიერი სირთულის დაძლევაში:
„სკოლაში 1977 წლიდან ვმუშაობ. წლების მანძილზე მომიწია ჩემი შვილების პედაგოგიც ვყოფილიყავი. დღეს ისინი უკვე დიდები არიან. ვერ ვიტყვი, რომ ოდესმე მათ რაიმე პრივილეგიებით უსარგებლიათ იმის გამო, რომ პედაგოგის შვილები იყვნენ. ყველა მოსწავლე შვილივით მიყვარს და არასდროს განმისხვავებია ისინი ერთმანეთისგან.
გადატვირთული გრაფიკის პატრონს, უფროსი შვილები ძალიან მეხმარებოდნენ უმცროსების აღზრდაში. იმ დროს დენი არ იყო და მახსოვს, უფროსი პატარებს სანთლის შუქზე უკითხავდა „ვეფხისტყაოსანს“...
სიამაყით მინდა აღვნიშნო, რომ წლების წინ ჩემი უფროსი ბიჭი „ეტალონის“ ინტელექტ- ჩემპიონატში საკმაოდ დიდი წარმატებით მონაწილეობდა და ასე, საკუთარი შრომით, თითოეულმა შეძლო მიეღო კარგი განათლება და დამოუკიდებლად გაეკვალა გზა.
გისურვებთ, რომ ბევრი შვილი გყავდეთ, ეს ძალიან დიდი სიმდიდრე და იმედია.“
ახმეტის მუნიციპალიტეტის სოფელ ზემო ალვანის N2 საჯარო სკოლის ქართული ენისა და ლიტერატურის პედაგოგი მარინე რაინაული 5 შვილის დედაა. ის Etaloni.ge-ს ერთგულ მკითხველს საკუთარ გამოცდილებას უზიარებს:
„მახსოვს, თავიდან ძალიან გამიჭირდა ჩემს პირველ შვილთან გაკვეთილზე შესვლა. მაგრამ მერე გადავლახე ეს სირთულე და ვიტვირთე გაასმაგებული პასუხისმგებლობა. 11 წელია სკოლაში ვასწავლი და ვცდილობ, რომ ყველა ბავშვს თანაბრად მივუდგე, არა მხოლოდ ჩემი შვილისთვის ვიყო დედასავით, არამედ მისი თანაკლასელებისთვისაც.
მოსწავლეებთან ურთიერთობაში ისიც მეხმარება, რომ შვილების მაგალითზე კარგად ვიცი ამ ასაკის ბავშვების აზრი და დამოკიდებულება სხვადასხვა საკითხზე...
უფროსი შვილი 23 წლისაა, ყველაზე პატარა - თერთმეტის. ყოველთვის ვცდილობდი, ბავშვები საშინაო საქმეებით არ დამეტვირთა, ჩემთვის პრიორიტეტი იყო მათი განათლება. ვფიქრობ, ბევრი შვილი ეს არის ყველაზე დიდი სიმდიდრე, რაც შეიძლება გაგაჩნდეს ადამიანს...“
20 კითხვის შედეგად კი გამარჯვებულებიც გამოვლინდნენ
ელექტრონული ჟურნალში სემესტრული ცვლილებების შეტანის ბოლო ვადა ცნობილია - ინფორმაცია მასწავლებლებისა და სკოლის ადმინისტრაციისთვის
მოსწავლე-მასწავლებლის ურთიერთობაში ყველაზე მნიშვნელოვანია მეგობრული და ალტერნატიული გზების გამოძებნა
„ჩემი მოსწავლეებით განსაკუთრებულად ვამაყობ, რადგან არ ეშინიათ სიახლეების, აზრის თავისუფლად გამოხატვის და მუდმივად არიან ახლის ძიების პროცესში“
„ჩემი მოსწავლეებით განსაკუთრებულად ვამაყობ, რადგან ისინი არიან განათლებული, ჭკვიანი, მოწესრიგებული ქცევით თუ აკადემიური დონით...“
ასევე მოსწავლეებმა შეასრულეს ფრანგული სიმღერა კინოფილმიდან „ჩარირამა“
აღსანიშნავია, რომ აღნიშნული კონკურსი საქართველოს საპატრიარქოსთან არსებული ახალგაზრდობის სულიერი და ინტელექტუალური განვითარების ცენტრმა გამოაცხადა
როგორც მე-9 კლასის მოსწავლე, ლუკა გვიყვება, ის და თავისი კლასი, რამდენიმე დღით, ბაკურიანში მიდიან
ჰიმნის შექმნა არა მხოლოდ მუსიკალური პროექტი, არამედ მთელი სკოლის გაერთიანების შესაძლებლობაა - ის გვახსენებს, ვინ ვართ, რა გვაერთიანებს და რას ვზეიმობა