სულ მალე ახალი სასწავლო წელი იწყება. სკოლაში წასვლა განსაკუთრებით ამაღელვებელია პირველკლასელებისა და მათი მშობლებისთვის. მშობლები ცდილობენ დაეხმარონ მომავალ მოსწავლეს სკოლასთან ადაპტაციაში და სწორედ ასეთ დროს, ხშირად, შეცდომებს უშვებენ. ამიტომ სასარგებლო იქნება გავიგოთ რისი გაკეთება არ შეიძლება იმისთვის, რომ ბავშვისთვის ცხოვრების ეს ნაწილი პოზიტიური იყოს.გთავაზობთ პირველკლასელთა მშობლების ყველაზე გავრცელებულ შეცდომებს რომლებიც უკეთესია თავიდან ავირიდოთ.
ბავშვთან ერთად უმალვე გაკვეთილების მომზადების დაწყება ან საერთოდ მის ნაცვლად გაკეთება, ისე რომ მისგან თხოვნას არც კი ელოდებით. იმის შესაძლებლობა, რომ ბავშვს საკუთარი ნასწავლის მიმართ პასუხისმგებლობა არ ჩამოუყალიბდება დიდია და სიხარულით დაგაკისრებთ მას თქვენ. ასეთ დროს შესაძლოა ბავშვმა სწავლის ინტერესი და სურვილი დაკარგოს. რისთვის, თუ ეს პირველ რიგში დედას სჭირდება?
ბავშვის შეშინება. ნეგატიური პროგნოზი მაგალითად - „მორჩა, სერიოზული ცხოვრება იწყება, რაც სახუმარო არ არის, იქ შენ შეგაფასებენ!“ ან „ახლა შენ აღარ დაგრჩება დრო ყველა სისულელისთვის, თამაშისა და მულტფილმებისთვის!“.
ნეგატიურ მოლოდინს შეუძლია ბავშვში შფოთვა და დაძაბულობა გამოიწვიოს და ხელი შეუშალოს სკოლასთან ნორმალურ ადაპტაციას.
პირიქით, თქვენ ეუბნებით, რომ ყველაფერი მარტივი და სახალისო იქნება. შეშინებული ბავშვის დარწმუნება, რომ სკოლაში ყველაფერი მარტივია და არანაირი სირთულეები არ ელოდება სულელური უკიდურესობაა.
დავუშვათ, იგი დაუჯერებს დედას, წავა სკოლაში და იქ გარდაუვალ სირთულეებს - უსიამოვნო მასწავლებელს, შეუჩვეველ რეჟიმს, მოთხოვნებს წააწყდება. იგი ამისთვის მზად არ იქნება და სავარაუდოდ, უფრო მეტად შეეშინდება და დაიბნევა.
იდეალური შედეგების მოთხოვნა. ლამაზი და სუფთა წერა, გამოთქმით ნასწავლი ლექსები და ა.შ.
მრავალჯერადი გადაწერით, ლამაზი და სუფთა წერისთვის ბრძოლა - არის პირდაპირი გზა იქითკენ, რომ ბავშვი სკოლისგან სწრაფად დაიღლება, დაკარგავს ცნობისმოყვარეობას და სიხარულს.
ჩხუბი, მით უფრო დასჯა ცუდი ნიშნების გამო. ეს პუნქტი ზემოთ მოყვანილის ანალოგიურია. დამატებით ვიტყვით, რომ ცუდი შეფასება და სკოლაში მიცემული შენიშვნა არა განაჩენი არამედ ნიშანია, რომ ბავშვს რაღაც არ გამოსდის და დახმარება და არა დასჯა სჭირდება.
ნაჩქარევი დასკვნების გაკეთება კონფლიქტური სიტუაციების დროს სხვა ბავშვებთან, პედაგოგებთან. მნიშვნელოვანია, პირველ რიგში გარემოებების გარკვევა.
ბავშვის ჩივილის იგნორირება განსაკუთრებით ჩაგვრის შემთხვევაში. თუ ბავშვი ამბობს, რომ მას თანატოლები, მით უმეტეს პედაგოგები, გამუდმებით ჩაგრავენ. არ ღირს ამის ყურადღების მოდუნება, იმ იმედით, რომ თავად გაერკვევა.