„დრო გაჩერდა“, - ასე იწყება მარტვილის N1 საჯარო სკოლის მეათე კლასის მოსწავლის, მარიამ ჭუბაბრიას ჩანახატი. მარიამი, ისევე, როგორც ქვეყნის ყველა მოსწავლე დისტანციურად სწავლობს, თუმცა მისთვის ტექნიკას ადამიანური ურთიერთობები ნამდვილად არ შეუცვლია. მარიამის „ყოველი დღე უსასრულო სიჩუმეს ჰგავს“. 

„მომენატრა ძველი დრო ! არ მეგონა თუ ასეთი საფრთხის ქვეშ ვიქნებოდით , ჩემს წინაშე დრო გაჩერდა . ყოველი დღე სიჩუმეს ჰგავს, უსასრულო სიჩუმეს, რომელიც უკვე ერთი თვეა გრძელდება. ყველა და ყველაფერი მენატრება. სკოლა, მეგობრები, ხალხთან ურთიერთობა, ჩემი ყოველდღიურობა. სულ ვფიქრობდი სახლში დარჩენაზე, ოჯახის წევრებთან უფრო გაღრმავებულ ურთიერთობაზე, რასაც იქამდე ვერ ვახერხებდი. აჰა,დადგა ეს დღეც, მაგრამ არ ვიცი, როგორი?! უსასრულო ფიქრი ამ ყველაფერზე... ძველი დრო მახსენდება, ცრემლებით ვკლავ მონატრებას!.. მაგრამ მჯერა, მალე დასრულდება მონატრებაც; ჩვენი, სიყვარულიც გაიზრდება, უფრო სუფთა ქვეყანაში ვიცხოვრებთ, ბედნიერი მომავალი გვექნება - ერთად, ყველაფრის შეცვლა შეგვიძლია! გავუფრთხილდეთ ერთმანეთს! დარჩით სახლში, რათა ეს ყველაფერი მალე დასრულდეს და ერთმანეთს ბევრი სიყვარული გავუზიაროთ.

ჩანახატი გამოგზავნილია „მონატრების 1 თვე - რა გვასწავლა სიჩუმემ“ თემის გამოხმაურების ფარგლებში