სოციალურ ქსელში ვრცელდება ჟურნალისტის სტატუსი, რომელსაც დიდი გამოხმაურება მოჰყვა და მას Etaloni.ge უცვლელად გთავაზობთ:სად ხართ, მასწავლებლებო? სად ხართ ათასობით შვილების მშობლებო?
მძიმეა ჩემთვის ამის დაწერა, რადგან მასწავლებელთა ოჯახში ვარ გაზრდილი.
მაგრამ, სად ხართ?
რამდენი წელია თქვენი ერთიანი ხმა არ გამიგია. არაფერი მომხდარა? ქვეყანაში ყველაფერი რიგზეა? მოგწონთ, როგორ განათლებას ვაძლევთ ჩვენ შვილებს და მოგწონთ, რადაც გადავაქციეთ ქვეყანა, სადაც ჩვენ შვილებს ზრდით?
სად ხართ მასწავლებლებო და რატომ აღარ გიდევთ ქვეყნის პულსზე ხელი? მე მაშინ მასწავლიდა ჩემი მასწავლებელი მამა, რა იყო თავისუფლება, როცა 40 ლარი ჰქონდა ხელფასი...
ასე რომ, დაბალ ხელფასს ნუ ამოეფარებით, გთხოვთ. რას ასწავლით ჩვენ შვილებს სკოლასა და უნივერსიტეტებში?
როგორ აპირებთ ჟურნალისტების გაზრდას, როცა მედიის 53 წარმომადგენელი სცემეს და თქვენი ერთიანი ხმა არ გაგვიგია?
როგორ აპირებთ მასწავლებლების გაზრდას, როცა პრემიერმა ბრძანა, რომ უცხოეთში უნდა ისწავლონ მოზარდებმა, რადგან ქვეყნის განათლების სისტემა ჩახავსებულია?
როგორ აპირებთ იურისტების გაზრდას, როცა ადვოკატები ხან უდანაშაულობის პრეზუმციას არღვევენ და ხანაც ღია მოწოდებებს აკეთებენ ძალადობის წასახალისებლად და ისევ ხმა არ გაგიღიათ?
როგორ აპირებთ მოსამართლეების გაზრდას, როცა სასამართლოში კლანი გვიზის და სდუმხართ?
რას ეუბნებით ბავშვებს, როცა თვალებში უყურებთ? ეუბნებით, რომ ხორავას საქმის მერეც არ გითქვამთ თქვენი სათქმელი?
როცა გაკვეთილი სრულდება, ბავშვებს ემშვიდობებით ისე, თითქოს ბოლოჯერ ხედავდეთ? ეუბნებით, რომ არავინ იცის, ხვალვიქნებით, თუ არა ცოცხლები, რადგან დაუსჯელობის სინდრომი ცუდი ბუმერანგია?
ეუბნებით ამას, თუ ატყუებთ და ეუბნებით, რომ ყველაფერი კარგადაა, რადგან დღის სამი საათია?
სად ხართ, როცა თქვენ ათასობით შვილს სცივა და შია? ნორმალურია, რომ თქვენი მოსწავლეების და სტუდენტების დიდ ნაწილს ხორციანი კერძი წელიწადში მხოლოდ რამდენჯერმე აქვს მიღებული? ნორმალურია, რომ თქვენ ათასობით შვილს ხილი ენატრება?
სად ხართ, როცა თქვენი ათასობით შვილის მშობლებს უცხოეთში უწევთ წასვლა ლუკმა პურის საშოვნელად?
მასწავლე, მასწავლებელო, ნუ იქნები ჩუმად, მასწავლე, სად ვეძებო საყრდენი!
მასწავლე, როგორ მეყოს სიცოცხლე, როცა ცხოვრება მინდა, მასწავლე, როგორ მეყოს კისერზე ჯვარი, როცა ვხედავ, ჩემი ეკლესიის დანგრევა უნდა სასულიერო პირების დიდ ნაწილს, მასწავლე, როგორ მეყოს ჩურჩული, როცა ყვირილი მინდა, მასწავლე, როგორ მეყოს წულუკიანი კულტურის მინისტრად ვაჟას შთამომავალს, მასწავლე, როგორ შევეგუო თავმოყვარეობის შელახვას, მასწავლე, როგორ ვუთხრა ჩემ შვილს - უნდა წახვიდე, თუ გინდა გადარჩე, უნდა წახვიდე!!!
მასწავლე, რადგან, ეს ჩემ მასწავლებლებს ჩემთვის არ უსწავლებიათ და არ ვიცი!
უდიდესი ძალა გაქვთ თქვენ, რადგან თქვენ ათასობით ბავშვის მშობლობა იტვირთეთ, ნუ დააძაბუნებთ ამ ძალას! ნუ შეგეშინდებათ შვილების გაზრდის, ნუ შეგეშინდებათ შვილებისთვის სიმართლის თქმის, ნუ შეგეშინდებათ შვილების გვერდით დადგომის!
როგორც მე მასწავლეს, შიში გკლავს და რაც არ გკლავს, გაძლიერებს!
თამო კეშა